طرح تولید کاتد مس در مجتمع مس سونگون افتتاح شد

آیا واقعا باید برای مدتی طولانی‌تر از آنچه که خود مردم خواسته‌اند، کرسی را در اختیار شوراهای کنونی بگذاریم؟

دیروز، در یک حادثه تلخ و غیرمنتظره، رویای تحقق بزرگترین دستاورد صنعتی مس سونگون در آتش سوخت. در شرایطی که کمتر از یک سال از راه‌اندازی خط تولید کاتد مس در این مجتمع می‌گذشت، آتش‌سوزی گسترده در کارخانه هیپ‌لیچینگ باعث شد تا یک بخش حیاتی از این پروژه بزرگ صنعتی به خاکستر تبدیل شود. اما سوال اینجاست: چرا این حادثه رخ داد و چه کسانی باید پاسخگو باشند؟ آیا این حادثه تنها یک تصادف است، یا حقیقتی تلخ از بی‌توجهی به زیرساخت‌های حیاتی و ناامیدی‌های طولانی در صنعت مس کشور؟

بازار تاریخی تبریز، گنجینه‌ی فرهنگی و اقتصادی که قرن‌هاست در دل این دیار می‌تپد، روزها شاهد تردد گردشگران و شب‌ها پناهگاهی برای مغازه‌داران در سرمای سوزان است. اما در دل این شلوغی، آتشی خاموش و خطرناک زیر خاکستر پنهان شده است. بخاری‌های نفتی، گرمایی می‌دهند که ممکن است یک روزی به شعله‌های آتش تبدیل شوند. هشدارها مدت‌هاست که به گوش مسئولان رسیده، اما آیا آن‌ها گوش شنوا دارند؟ آیا تبریز می‌تواند از تجربه تلخ پلاسکو درس بگیرد و قبل از وقوع یک فاجعه، تدبیر کند؟

یک روز سرد زمستانی، در دل بازار تاریخی تبریز، صدای پایم به گوش می‌رسد. بازار با تمامی رونقش، همچنان رنگ و بوی خاصی دارد؛ بوی چرم، ادویه‌های گوناگون، و آن حس کهنه و اصیل که در کوچه پس کوچه‌هایش پراکنده است. در بین شلوغی و هیاهوی مغازه‌ها، ناگهان بوی عجیبی که از گوشه‌ای به مشامم می‌رسد، توجه‌ام را جلب می‌کند. قدم به قدم نزدیک‌تر می‌شوم. انگار همه‌چیز در این بازار بوی خاصی دارد؛ از صدای چاقوهای تیز که دنبه‌ها را خرد می‌کنند، تا نگاه‌های پر از تجربه فروشندگان که هر تکه از دنبه را به دقت برش می‌زنند. اینجا، در این بازار کهن، دنبه‌ها قصه‌هایی را از خود می‌گویند...

علیرضا نوین، طی تذکری به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: شهر تبریز بیش از یک دهه درگیر عملیات بازسازی مقبره‌الشعراست و باتوجه به وسعت پروژه و محدودیت‌ منابع، شهرداری تبریز به‌تنهایی از عهده‌ی اتمام آن و تکمیل پروژه بر نمی‌آید.‌

دیروز، در یک حادثه تلخ و غیرمنتظره، رویای تحقق بزرگترین دستاورد صنعتی مس سونگون در آتش سوخت. در شرایطی که کمتر از یک سال از راه‌اندازی خط تولید کاتد مس در این مجتمع می‌گذشت، آتش‌سوزی گسترده در کارخانه هیپ‌لیچینگ باعث شد تا یک بخش حیاتی از این پروژه بزرگ صنعتی به خاکستر تبدیل شود. اما سوال اینجاست: چرا این حادثه رخ داد و چه کسانی باید پاسخگو باشند؟ آیا این حادثه تنها یک تصادف است، یا حقیقتی تلخ از بی‌توجهی به زیرساخت‌های حیاتی و ناامیدی‌های طولانی در صنعت مس کشور؟

مجتمع مس سونگون ورزقان با ثبت رکوردی بی‌سابقه، برنامه تولید سالانه کارخانه تغلیظ مولیبدن را 80 روز پیش از موعد محقق کرد و برگ زرین دیگری به کارنامه افتخارات صنعت مس کشور افزود.

واحد فنی و مهندسی گروه صنعتی تراکتورسازی ایران با حضور پررنگ خود در نمایشگاه فناوری زیستی تحت عنوان "رینوتکس ۲۰۲۴" که در دانشگاه مراغه در حال برگزاری است، بار دیگر جایگاه برجسته خود را در عرصه نوآوری و فناوری ملی به نمایش گذاشت. این نمایشگاه که بخشی از دوازدهمین جشنواره نوآوری و فناوری ربع رشیدی به‌شمار می‌آید، توجه بسیاری از دانشجویان، پژوهشگران و تولیدکنندگان در حوزه‌های کشاورزی و صنعت را به خود جلب کرده است.

مدیر مجتمع مس سونگون از ورود اولین محموله تجهیزات پروژه فاز ۳ کارخانه تغلیظ این مجتمع خبر داد و گفت: این محموله شامل یک دستگاه سنگ‌شکن مخروطی پیشرفته با وزن ۳۸٫۵ تن و ارزش ۱٫۱ میلیون یورو است که از بندرعباس ترخیص و به محل پروژه منتقل شده است.

در دنیای امروز که تحولات اقتصادی و سیاسی هر روزه، نقشه جغرافیای تجارت و حمل و نقل را تغییر می‌دهد، استان آذربایجان شرقی با موقعیت استراتژیک خود در قلب ارتباطات ترانزیتی ایران، فرصت‌های بی‌نظیری برای رشد و توسعه فراهم کرده است. اما آیا این استان توانسته است از این مزیت بهره‌برداری کافی کند، یا این گلوگاه طلایی همچنان از پتانسیل‌های بالقوه خود استفاده نکرده است؟ این سؤال در حالی مطرح می‌شود که با گذر زمان، پیچیدگی‌های جدیدی در حوزه حمل و نقل بین‌المللی ظهور کرده است که نیازمند بازنگری جدی در استراتژی‌های موجود است.