به گزارش جارچی آذربایجان، تا صحبت از خشونت می شود ترور «سه خواهر میرابال»، فعالان سیاسی اهل جمهوری دومینیکن در سال ۱۹۶۰ در ذهن ها تداعی می شود، این سه خواهر در زمان مبارزه با «رافائل تروخیو»، دیکتاتور اهل دومینیکن، توسط عوامل او به قتل رسیدند.
برآوردهای جهانی نشان می‌دهد که به ازای هر ۳ زن ۱ نفر در طول زندگی خود حداقل یکبار خشونت جسمی یا جنسی را تجربه می‌کند.
بخش بزرگی از این خشونت‌ها از سوی شرکای جنسی و همسران زنان به آنان تحمیل می‌شود. حدود ۳۰ درصد از زنانی که در طول زندگیشان روابط عاطفی و زناشویی را داشته‌اند، فرم‌های گوناگونی از خشونت را از سوی شرکای زندگیشان گزارش کرده‌اند.
خشونت علیه زنان می‌تواند اثرات منفی بر سلامت جسمی، روانی، جنسی و باروری آنان بگذارد و زندگی آنان را به انواع مختلف تحت تاثیر قرار دهد.
مردانی که تحصیلات پایین دارند، در کودکی مورد آزار یا تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند، به الکل و یا مواد مخدر اعتیاد دارند، در خانواده‌های پرخشونت بزرگ شده‌اند، در جوامع مردسالار پرورش یافته‌اند و یا به زنان احساس مالکیت دارند، بیشتر از سایر مردان دست به خشونت علیه زنان می‌زنند.
خشونت علیه زنان چگونه تعریف می‌شود؟
براساس تعریف ارائه شده از سوی «سازمان ملل متحد»، اعمال هرگونه رفتار و یا گفتار آزاردهنده از سوی مردان یا زنان که سبب آسیب‌های فیزیکی، جنسی، ذهنی یا رنج زنان شود خشونت علیه زنان تعریف می‌شود. استفاده از کلمات توهین‌آمیز و تحقیر کننده، استفاده از عبارات تهدیدآمیز، فریاد کشیدن، رفتارهای کنترل کننده، کتک زدن، اعمال زور برای برقراری رابطه جنسی و عاطفی، آسیب زدن به دستگاه تناسلی، ختنه کردن و تجاوز جنسی از جمله رفتارهای خشونت‌آمیز علیه زنان است.
پیامد‌های خشونت علیه زنان چیست؟
در موارد شدید خشونت علیه زنان می‌تواند سبب مرگ آنان شده یا احساس خودکشی در آنان را تقویت کند. در بیش از ۴۰ درصد از موارد خشونت علیه زنان، آسیب جسمانی گزارش شده است.
تجاوز به زنان می‌تواند منجر به بارداری‌های ناخواسته، سقط جنین، بروز بیماری‌های مربوط به دستگاه تناسلی و همچنین بیماری‌های مقاربتی گردد.
خشونت علیه زنان همچین می‌تواند منجر به پدید آمدن اختلالاتی چون افسردگی، اختلال استرسی پس از ضایعه روانی، اختلال اضطرابی، مشکلات خواب، اختلال غذا خوردن و تلاش برای خودکشی شود.
همچنین خشونت جنسی در دوران کودکی می‌تواند تاثیرات عمیقی بر زندگی آینده فرد بگذارد و وی را در معرض اعتیاد به الکل و مواد مخدر و یا تن دادن به روابط جنسی نامتعارف و پرخطر قرار دهد.
پیامد‌های خشونت علیه زنان بر کودکان چیست؟
رشد کودکان در خانواده‌هایی که علیه زنان خشونت اعمال می‌شود، تاثیرات مهمی بر بهداشت روانی و جسمانی و نتیجتا زندگی آنان می‌گذارد. پرخاش و افسردگی از جمله اثرات روانی این مساله هستند.
خشونت علیه زنان در خانواده و بخصوص از سوی شریک زندگی می‌تواند مرگ و میر کودکان و نوزادان خانواده را افزایش دهد و یا سبب بروز بیماری‌هایی چون اسهال و سوءتغذیه شود.
راه‌های جلوگیری از خشونت کدامند؟
مطالعات بسیاری در مورد راه‌های جلوگیری از خشونت علیه زنان صورت گرفته گرفته و روش‌های متعددی از سوی کارشناسان برای آن پیشنهاد شده است.
آموزش افراد در جامعه از مهمترین روش‌های پیشنهادی است. آگاهی از عواقب خشونت‌ورزی می‌تواند تا حدی بازدارنده باشد. اعمال قانون بر آزارگران از دیگر راه‌هایی است که می‌تواند از میزان خشونت علیه زنان بکاهد.
عکس‌العمل مناسب در مقابل خشونت چیست؟
بسیاری از زنانی که دچار خشونت می‌شوند به دلایل متعددی حاضر به افشای آن نیستند. در برخی از جوامع کمتر توسعه یافته، خشونت مردان خانواده علیه دختران، همسران و مادران امری عادی تلقی می‌شود. در این جوامع برخی از انواع خشونت‌ها از سوی مردان از جمله خشونت‌های کلامی، کنترل‌گری، و یا جسمانی که فرد دچار آسیب جدی نشود، حتی میان زنان جامعه نیز به عنوان امری متداول پذیرفته شده است.
آموزش مصادیق خشونت و آگاه‌سازی جامعه می‌تواند قدم اول برای مهار خشونت باشد. درصورتی که خشونت ادامه یابد، ترک فرد آزارگر در صورت امکان می‌تواند راه حلی برای این معضل باشد. گرچه در برخی جوامع بویژه جوامع کمتر توسعه یافته به دلیل عدم استقلال ذهنی و اقتصادی زنان، برای بسیاری از آنان ترک آزارگر امکان پذیر نیست.
آشکار کردن خشونت، شکایت به قانون و مراجعه به مشاور و روان شناس، از جمله رفتارهایی است که پس از بروز خشونت باید انجام بپذیرد.
سکوت در برابر خشونت به بهانه حفظ آبرو که در بسیاری از جوامع حتی کشورهای پیشرفته یکی از مخرب‌ترین روش‌های مقابله با خشونت است. سکوت در برابر خشونت نه تنها مانع تکرار خشونت از سوی آزارگر نمی‌شوند بلکه این امکان را به وی می‌دهند تا کار خود را تکرار کند.
مقابله با خشونت وظیفه اجتماعی شهروندان و حکومت‌ها است. آموزش عمومی جامعه، تصویب قوانین قضایی علیه خشونت و فراهم آوردن امکانات درمانی قربانیان از جمله وظایفی است که بر دوش دولت‌ها قرار دارد.
وضعیت خشونت جنسی در کشورهای اروپایی
خشونت جنسی یکی از زیرمجموعه‌های خشونت علیه زنان و از مهمترین آنهاست. یورستات، مرکز آمار و اطلاعات اروپا، آماری را در رابطه با خشونت جنسی علیه زنان که شامل تجاوز و آزار جنسی می‌شود، منتشر کرده است. این آمارها براساس گزارش‌های رسمی از سوی قربانیان خشونت جنسی تهیه شده است.
آخرین آمار منتشره توسط این مرکز نشان می‌دهد که کشورهای سوئد، ایرلند شمالی، بلژیک، لوکزامبورگ و فنلاند بالاترین گزارش‌ها در مورد آزار جنسی در سال ۲۰۱۵ را داشته‌اند.
همچنین با مقایسه آمارها در طی سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ در حالی که در اغلب کشورها تغییرات محسوسی مشاهده نمی‌شود، تغییرات در برخی دیگر کشورها قبل توجه است. افزایش گزارش‌های دریافتی در رابطه با خشونت جنسی در ایرلند شمالی یکی از جالب توجه‌ترین آمارهاست. با این حال در کشورهایی چون بلژیک، فنلاند و لوکزامبورگ شاهد کاهش میزان گزارش آزارهای جنسی در همین بازه زمانی هستیم.
ارقام ارائه شده براساس گزارش‌های رسمی اعلام شده به ارگان‌ها و نهادهای رسمی و دولتی است و احتمال می‌رود دلیل بالاتر بودن آن در برخی کشورها تمایل بیشتر زنان به گزارش کردن خشونت‌های جنسی است./ یورونیوز
