بازار تاریخی تبریز، گنجینه‌ی فرهنگی و اقتصادی که قرن‌هاست در دل این دیار می‌تپد، روزها شاهد تردد گردشگران و شب‌ها پناهگاهی برای مغازه‌داران در سرمای سوزان است. اما در دل این شلوغی، آتشی خاموش و خطرناک زیر خاکستر پنهان شده است. بخاری‌های نفتی، گرمایی می‌دهند که ممکن است یک روزی به شعله‌های آتش تبدیل شوند. هشدارها مدت‌هاست که به گوش مسئولان رسیده، اما آیا آن‌ها گوش شنوا دارند؟ آیا تبریز می‌تواند از تجربه تلخ پلاسکو درس بگیرد و قبل از وقوع یک فاجعه، تدبیر کند؟

یک روز سرد زمستانی، در دل بازار تاریخی تبریز، صدای پایم به گوش می‌رسد. بازار با تمامی رونقش، همچنان رنگ و بوی خاصی دارد؛ بوی چرم، ادویه‌های گوناگون، و آن حس کهنه و اصیل که در کوچه پس کوچه‌هایش پراکنده است. در بین شلوغی و هیاهوی مغازه‌ها، ناگهان بوی عجیبی که از گوشه‌ای به مشامم می‌رسد، توجه‌ام را جلب می‌کند. قدم به قدم نزدیک‌تر می‌شوم. انگار همه‌چیز در این بازار بوی خاصی دارد؛ از صدای چاقوهای تیز که دنبه‌ها را خرد می‌کنند، تا نگاه‌های پر از تجربه فروشندگان که هر تکه از دنبه را به دقت برش می‌زنند. اینجا، در این بازار کهن، دنبه‌ها قصه‌هایی را از خود می‌گویند...

علیرضا نوین، طی تذکری به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: شهر تبریز بیش از یک دهه درگیر عملیات بازسازی مقبره‌الشعراست و باتوجه به وسعت پروژه و محدودیت‌ منابع، شهرداری تبریز به‌تنهایی از عهده‌ی اتمام آن و تکمیل پروژه بر نمی‌آید.‌

پنجمین نشست خبری شهردار تبریز شامگاه دوشنبه با حضور اهالی رسانه برگزار شد ودر این جلسه یعقوب هوشیار به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.

جاده‌ها همچون شاهرگ‌های حیاتی هر استان، زندگی را در حرکت می‌سازند. در آذربایجان شرقی، این شاهرگ‌ها نه تنها اقتصاد استان را به قلب ایران متصل می‌کنند، بلکه میلیون‌ها مسافر را از درون طبیعتی چشم‌نواز به سوی مقصد می‌برند. اما آیا این جاده‌ها که زندگی را تسهیل می‌کنند، خود به اندازه کافی آماده برای پذیرایی از مسافران و رانندگان هستند؟

در دنیای امروز که تحولات اقتصادی و سیاسی هر روزه، نقشه جغرافیای تجارت و حمل و نقل را تغییر می‌دهد، استان آذربایجان شرقی با موقعیت استراتژیک خود در قلب ارتباطات ترانزیتی ایران، فرصت‌های بی‌نظیری برای رشد و توسعه فراهم کرده است. اما آیا این استان توانسته است از این مزیت بهره‌برداری کافی کند، یا این گلوگاه طلایی همچنان از پتانسیل‌های بالقوه خود استفاده نکرده است؟ این سؤال در حالی مطرح می‌شود که با گذر زمان، پیچیدگی‌های جدیدی در حوزه حمل و نقل بین‌المللی ظهور کرده است که نیازمند بازنگری جدی در استراتژی‌های موجود است.

در نشست خبری مدیرعامل منطقه آزاد ارس، جزییاتی از تحولات این منطقه و موضوعاتی همچون محدوده تردد خودروهای ارس‌پلاک، آزادسازی واردات خودرو، سرمایه‌گذاری‌ها و مسائل گردشگری مطرح شد.

مدیرعامل گروه صنعتی تراکتورسازی ایران از برقراری مجدد ارایه تسهیلات خرید تراکتور با تدبیر وزیر جهاد کشاورزی خبرداد و گفت: تاکید وزیر بر عملیاتی شدن اعطای این تسهیلات از ماه آینده است.

توصیه های FATF اگرچه به لحاظ شکلی، جنبه توصیه ای برای کشورها داشته و فاقد ضمانت اجرایی هستند، لیکن همواره با توجه به مقبولیت گسترده نزد کشورها و سازمان های بین المللی، از اعتبار و جایگاه خاصی برخوردارند، به گونه ای که از سوی 180 کشور دنیا به صورت رسمی مورد تأیید قرار گرفته و به عنوان منبع و مرجع اصلی برای تدوین قوانین و مقررات مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم توسط همه کشورها مورد استفاده قرار می گیرند. افزون بر آن، در برخی از کشورها با تصویب مراجع قانون گذاری، این استانداردها عیناٌ و به صورت یکپارچه وارد نظام حقوقی آن ها شده و در حکم قانون می باشند.

پایانه‌های مرزی ایران، به‌عنوان دروازه‌های اصلی ارتباط کشور با دنیای خارج، نقش بسیار حیاتی در تسهیل تجارت و تقویت اقتصاد ملی دارند. این پایانه‌ها می‌توانند به کانون‌های رشد و تحرک اقتصادی تبدیل شوند، اما واقعیت‌ها نشان می‌دهد که این مراکز بیشتر از آنکه موتور محرک اقتصاد باشند، به موانعی جدی در مسیر توسعه بدل شده‌اند. مشکلات ساختاری، فساد، کمبود زیرساخت‌های مناسب و ناکارآمدی‌های مدیریتی، پایانه‌های مرزی ایران را به گلوگاه‌هایی تبدیل کرده است که نه‌تنها روند تبادل کالا و خدمات را کند می‌کنند، بلکه فرصت‌های عظیم اقتصادی را نیز از دست می‌دهند. آیا وقت آن نرسیده که نگاهی جدی به این دروازه‌های استراتژیک کشور داشته باشیم و آنها را از وضعیت بحرانی بیرون آوریم؟