به گزارش جارچی آذربایجان، پروفسور سودابه داوران، اولین بانوی دارنده مدال علمی یونسکو در جهان بوده که توانسته با کسب موفقیت های انبوه در عرصه علمی جایگاه بانوان را در دنیا نشان دهد.
داوران ظهر روز یکشنبه در جمع بانوان خبرنگار با بیان اینکه نسل جوان امروز به امیدآفرینی نیاز دارد و رسانهها نقش مهمی در این رابطه دارند، گفت: زنان ایرانی اگر بخواهند میتوانند پیشرفت کرده و محدودیت خاصی در مسیرشان وجود ندارد، میتوان گفت زنان ایرانی پیشرفتهای خوبی رقم زدهاند و فکر میکنم در آینده بهتر از این هم خواهد شد که انتظار داریم مسئولان زمینهها را برای حضور بیشتر و موثرتر بانوان توانمند در پستهای مهم و ریاستی را فراهم کنند.
این بانوی دانشمند با بیان اینکه بانوان برای نمایان کردن جایگاه زن ایرانی در مجامع بین المللی، کنفرانسها، کنگرهها و سایر عرصهها حضور یابند، ادامه داد: معتقدم در علم و تکنولوژی باید همکاریهای بین المللی برقرار باشد و کشورها از امکانات و تجارب یکدیگر بهره مند شده و پروژههایی به نفع جامعه بشری تعریف شود، چراکه سلامت جامعه جهانی اهمیت دارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود عنوان کرد: هیچگاه خود را جدای از کشورم نخواهم دید و علاقه وافری برای خدمت به کشور و شهر خود داشته و در عین حال میخواهم در سطح بین المللی مطرح شده و همکاریهای موثر بین المللی داشته باشم.
داوران با اشاره به پیشرفت های سریع ایران در حوزه نانو بیان کرد: بسیاری از کشورها به پیشرفتهای سریع ایران در حوزه نانو اذعان کردهاند و محصولات نانوی بسیاری در حیطه پزشکی یا سایر صنایع و حوزهها در کشورمان تولید و صادر میشود.
این دانشمند ایرانی در بخش دیگری از سخنانش افزود: اگر اکنون به این جایگاه رسیدهام درنتیجه امکانات و فضای پیشرفتی است که کشورم در اختیارم گذاشته است و من فقط از این امکانات به خوبی و در مسیر درست استفاده کردهام.
وی با بیان اینکه ارزش دادن به عالم، ارزش دادن به علم بوده و تشویق و قدردانی همیشه موضوع باارزشی است، ادامه داد: حجاب هیچگاه محدودیتی برایم ایجاد نکرده و از اینکه توانستهام جایگاه زن ایرانی را به خوبی در دنیا معرفی کنم، برایم دستاورد بسیار ارزشمندی است.
داوران در بخش دیگری از سخنانش اذعان کرد: برای پیشبرد پروژهها به اعتبارات کافی نیاز داریم و برای اینکه زنجیره ایده تا بازار را به صورت کامل و اصولی طی کنیم، نیاز به ارائهی آموزشهای کافی داریم که در این خصوص حمایتهای دولتی بسیار مهم است.
وی در رابطه با آخرین وضعیت برخی از پروژههای خود توضیح داد: ژلهای تزریقی جزو پروژههایی است که به زودی خواهد توانست وارد بازار شود؛ پروژه شرکت دانشبنیان ما هیدروژلهایی است که میتواند برای ترمیم غضروف مفصل مفید باشد و این محصول استانداردهای حیوانی را دریافت و وارد مرحله کارآزمایی بالینی شده تا سپس مراحل اخذ مجوز و تجاری سازی را طی کند؛ در حوزه زخم پوشها نیز در مرحله تولید نمونه اولیه هستیم.
پژوهشگر حوزه نانو با بیان اینکه خود را زمانی در این حوزه پیروز و موفق میبینم که ژل یا دارویی که مدال کسب کرده است، در بازار توزیع شده و بیماران از آن بهرهمند شوند، یادآور شد:خود را همیشه مدیون دانشگاه علوم پزشکی تبریز، شهرم و کشورم میدانم و هیچگاه از کشورم جدا نمیشوم، اگر اکنون به این جایگاه رسیدهام درنتیجه امکانات و فضای پیشرفتی است که کشورم در اختیارم گذاشته است و من فقط از این امکانات به خوبی و در مسیر درست استفاده کردهام و البته هیچ انتظاری ندارم و ادای دین میکنم، اما معتقدم یک دانشگاه زمانی که استاد خود را حمایت، تشویق و بلد میکند در حقیقت از دانشجو و نسل جوان حمایت کرده است.
داوران در پایان سخنان خود تاکید کرد: رنامهای که برای فعالیتهای پیشرو ترسیم کردهام تمرکز بر زخمها است، چراکه زخم گستردگی بسیاری داشته و محدودیتهای بسیاری هم در حوزه درمان دارد؛ همچنین طبق درخواستی که پزشکان از ما دارند در مورد طراحی موادی است که بتواند از عفونی شدن لولهگذاریهای تراشه در دستگاه تنفس و یا سونتهای مختلفی که مستعد عفونی شدن هستند، جلوگیری کند.